De uitvoering van eene handeling moeiijk maken. Belemmeren is eigenlijk lam maken en de beweegkracht verzwakken; verder, den voortgang moeilijk maken; dwarsboomen is iemand bemoeilijken in den voortgang van zijn werk door hinderpalen in den weg te stellen; het veronderstelt dus boos opzet. Storen is een oogenblik oponthoud veroorzaken. Stremmen, eigenlijk stram maken, is stilstand in de beweging brengen voor korter of langer tijd. Het is dus sterker dan belemmeren, daar dit nog eenige beweging veronderstelt; versperren ziet op den weg, waarlangs de beweging plaats heeft, en veronderstelt een opzettelijke of onwillekeurige afsluiten ervan. De weg was versperd door de omgevallen boomen, zoodat de passage gestremd was; op een ander gedeelte belemmerden de takken van de boomen, naast den weg gevallen, het verkeer der rijtuigen. Hij belemmerde mijne pogingen om mijn vriend te helpen, doch ik liet mij niet storen. Tegenhouden is sterker dan belemmeren. Het gebruik dezer woorden blijke verder uit den volgenden zin. Het ongunstige weer, dat in de laatste dagen de operatiën belemmerde, belette de belegeraars met den noodi-gen spoed tot den aanval over te gaan; toen zij eindelijk gereed waren, werden zij door een gerucht, dat de vrede gesloten was, tegengehouden, om hun voornemen terstond uit te voeren.

Iemand het volvoeren eener handeling moeilijk maken. Zich aankanten tegen en, minder sterk, zich verzetten tegen geven te kennen, dat men eene handeling of maatregel van een persoon uitgaande tracht tegen te houden. Wederstaan (evenals wederstreven en dwarsboomen bij voorkeur ten opzichte van personen gebezigd) is zich met kracht verzetten; het wordt bijna alleen in hoogeren stijl gebruikt: Ik wederstond hem in het aangezicht. Wederstreven en dwarsboomen geven (het laatste het sterkst) te kennen, dat het geschiedt met de bepaalde bedoeling om iemand tegen te werken. Ik werd in al mijne pogingen gedwarsboomd. Beletten geeft te kennen, dat men als zeker stelt, dat deze pogingen met den gewenschten uitslag bekroond worden, iets dat bij de voorgaande in het onzekere wordt gelaten. Hij belette hem zijn voornemen uit te voeren.